هیدروسل چیست؟ | دکتر یعقوب حاتمی متخصص جراحی عمومی ، لاپاراسکوپی و زیبایی

هیدروسل یک تورم بدون درد در بیضه است. این درد به هنگام جمع شدن مایعات در لایه نازک پوست اطراف بیضه ایجاد می شود. این بیماری در مردان تازه متولد شده رایج است و معمولاً بدون درمان در اولین سال زندگی از بین می رود.

در مردان مسن و با سن بالا، هیدروسل می تواند علل های مختلفی داشته باشد، از جمله آسیب یا عفونت. تشخیص این مشکل معمولاً ساده است و اغلب نیازی به درمان نیست.

ما در این مقاله می خواهیم در مورد هیدروسل ها از جمله علل و علائم آن و روش های درمانی صحبت کنیم.

هیدروسل چیست؟

هیدروسل در واقع تجمع مایعات در غشای بیضه اسن که سبب متورم شدن کیسه بیضه می شود. در حدود 10 درصد از پسرهای تازه متولد شده، ممکن است مشکل هیدروسل داشته باشند که اکثر اوقات قبل از یک سالگی برطرف شده و از بین می رود.

خانم ها می توانند هیدروسل را در امتداد کانال ناک تجربه کنند که البته این امر نادر است.

تورم و التهاب می تواند در یک یا هر دو طرف بیضه وجود داشته باشد.

متورم شدن بیضه ها ممکن است بدون درد بوده و یا با درد همراه باشد. در مواردی که تورم بیش از اندازه است، درد بیش تر می شود.

علائم هیدروسل چیست؟

  • معمولاً هیدروسل ها دردی ایجاد نمی کنند و تنها علامت آن تورم کیسه بیضه است.
  • هیدروسل در بزرگسالان می تواند همراه با درد باشد. هرچه مقدار مایعات در هیدروسل بیشتر باشد ، بیضه سنگین تر می شود. بعضی از افراد تورم بیضه در هنگام صبح را بیش تر از شب می دانند که سبب ناراحتی آن ها می شود
  • اگر درد یا تورم ناگهانی در ناحیه کیسه بیضه به خصوص بعد از آسیب به آن رخ داد، باید به پزشک متخصص مراجعه کرد.

این علائم می تواند از محدود شدن جریان خون در یک بیضه پیچ خورده (پیچش بیضه) ناشی شود که نیاز به درمان فوری دارد.

هیدروسل چند نوع دارد؟

هیدروسل به دو نوع تقسیم می شود :

  • هیدروسل غیرارتباطی
  • هیدروسل ارتباطی

هیدروسل غیرارتباطی

این هیدروسل ها در نوزادان با بسته شدن حلقه اینگوینال تشکیل می شوند، اما مایعات در غشای بیضه ها باقی مانده و بدن معمولاً ظرف یک سال، مایعات را جذب می کند.

هیدروسل ارتباطی

حلقه اینگوینال به ندرت باز می ماند و باعث می شود تا مایعات بین شکم و غشای بیضه ها به عقب و جلو برود. پزشکان به این نوع هیدروسل، هیدروسل ارتباطی می گویند. تورم کیسه بیضه بسته به میزان فعالیت فرد و میزان مایعات موجود در بدن، می تواند اندازه خود را تغییر دهد.

هیدروسل های ارتباطی اغلب با فتق کشاله ران می تواند همراه باشد.

چه عللی می تواند سبب هیدروسل شود؟

علل هیدروسل، با توجه به ن افراد، می تواند متفاوت باشد.

  • هیدروسل در نوزادان
  • هیدروسل در بزرگسالان

هیدروسل در نوزادان

  1. هنگامی که جنین نر در دوران بارداری در حال رشد است، بیضه ها در نزدیکی کلیه ها و در شکم رشد می کنند. با پایان یک بارداری کامل، آن ها به وضعیت معمول خود در کیسه بیضه پایین می روند.
  2. برای پایین آمدن بیضه ها، پوشش عضلانی در کیسه بیضه (حلقه اینگوینال) باز می شود و یک کانال یا کیسه ایجاد می کند.
  3. هنگامی که بیضه ها به موقعیت معمول خود منتقل شدند، حلقه اینگوینال بسته می شود. اگر حلقه باز بماند یا دوباره باز شود، مایعات از طریق این کانال، از شکم به کیسه بیضه منتقل می شود و این باعث ایجاد هیدروسل می شود.
  4. گاهی اوقات، نوزادان قبل از پایین آمدن بیضه متولد می شوند و این امر احتمال ایجاد هیدروسل را افزایش می دهد.

هیدروسل در بزرگسالان

در مردان مسن، اگر حلقه اینگوینال بسته نشده باشد و یا دوباره باز شود، می تواند هیدروسل ارتباطی ایجاد کند. هیدروسل در مردان بالغ می تواند دلایل احتمالی دیگری داشته باشد، از جمله این دلایل عبارتند از :

  • صدمه یا آسیب
  • التهاب و سوزش
  • عفونت

بسیار بعید و دور از انتظار است که هیدروسل دردناک باشد، اما می تواند احساس ناراحتی سنگینی در کیسه بیضه ایجاد کند.

هیدروسل معمولاً خطرناک نیست و تاثیری در باروری ندارد. در موارد نادر، ممکن است به یک بیماری بیضه زمینه ای مانند عفونت، تومور یا فتق کشاله ران مرتبط باشد.

هیدروسل را چگونه تشخیص می دهند؟

زمانی که تورمی را در کیسه بیضه خود احساس کردید حتما به یک متخصص مراجعه نمایید. تورم بیضه می تواند نشانه ای از عفونت بیضه، سرطان بیضه و فتق باشد.

  1. هنگامی که فردی با تورم در کیسه بیضه به دنبال درمان است، پزشک ابتدا سوالاتی را برای تعیین و تشخیص علت احتمالی از فرد مطرح می کند.
  2. پزشک معاینات پزشکی را که شامل لمس و حس کردن بیضه ها برای یافتن محل و میزان تورم است، انجام می دهد.
  3. هیدروسل در جلوی یا زیر بیضه قرار دارد. پزشک می خواهد بداند که آیا کیسه بیضه در طول معاینه احساس حساسیت می کند یا خیر.
  4. یکی از روش های تشخیص این بیماری سونگرافی است، با استفاده از سونوگرافی بیضه، هیدروسل به راحتی تشخیص داده می شود همچنین با استفاده از این روش سایر موارد مثل فتق و سرطان بیضه قابل تشخیص است.
  5. آنها همچنین ممکن است بررسی کنند که آیا نور از تورم کیسه بیضه عبور می کند یا خیر. به این آزمایش ترانس لومیناسیون می گویند.
  6. اگر تورم ناشی از پر شدن مایعات باشد مانند هیدروسل، نور از آن عبور می کند. یک توده جامد مانند تومور، اجازه عبور نور را نمی دهد.
  7. ترانس لومیناسیون برای کمک به پزشکان در بررسی علت تورم بیضه بسیار مفید است. اما برخی روش های دیگر، می تواند کمک بیش تری برای تشخیص و تعیین این مشکل بکند.
  8. به عنوان مثال، در صورت داشتن تردید در علت اصلی تورم، ممکن است یک پزشک بخواهد تحقیقات دیگری مانند اسکن اولتراسوند را انجام دهد.
  9. در موارد نادر،جراحی اکتشافی ممکن است تنها راه تشخیص و تعیین این مسئله باشد که چه چیزی سبب ایجاد علائم این بیماری است.

چه روش های درمانی برای هیدروسل وجود دارد؟

  • اکثر نوزادان مبتلا به هیدروسل به هیچ درمانی نیاز ندارند، زیرا این وضعیت با گذشت زمان برطرف می شود.
  • والدین و مراقبان باید هر از چند گاهی کیسه بیضه را بررسی کنند و در صورت بزرگ شدن تورم یا درد کودک ، به پزشک مراجعه نمایند.
  • برای افرادی که دارای هیدروسل بزرگ و ناراحت کننده هستند، جراحی برای از بین بردن آنها بهترین گزینه است.
  • یکی دیگر از گزینه های درمانی تخلیه هیدروسل با استفاده از آسپیراسیون سوزنی است. در این روش ، پزشک یک سوزن بلند را درون کیسه قرار می دهد تا مایعات را بیرون بکشد. سپس آنها ممکن است مواد شیمیایی را به هیدروسل تزریق کنند تا از پر کردن مجدد آن با مایع جلوگیری کند (اسکلروتراپی). این روش درمانی برای بزرگسالانی که در حین جراحی بیش تر دچار عوارض می شوند، بهتر است. هیدوسل به موقع باید درمان شود زیرا با گذشت زمان هیدروسل موجب افزایش سایز بیضه و ظاهر نامناسب بیضه می شود.

نتیجه گیری

هیدروسل در پسران تازه متولد شده بسیار شایع بوده و معمولاً طی یک سال از بین می رود.

شایع ترین علت آن سرازیر شدن مایعات از شکم و جمع شدن در بافت اطراف یک یا هر دو بیضه است.

در مردان بالغ، تورم در کیسه بیضه می تواند دلایل زیادی از جمله التهاب ناشی از عفونت یا آسیب می تواند داشته باشد.

بیشتر هیدروسل ها، چه در نوزادان و چه در بزرگسالان، بدون نیاز به مداخله پزشکی از بین می روند. در موارد نادر ممکن است پزشکان برای تخلیه مایعات نیاز به جراحی یا آسپیراسیون داشته باشند.

۵
از ۵
۸ مشارکت کننده

نوشته های اخیر